Renta alimentacyjna jest kolejną formą renty jako formy odszkodowania. Jej podstawy prawnej należy dopatrywać w art. 446§2 k.c.. Na jego podstawie należy wyróżnić dwa rodzaje rent alimentacyjnych.

1. Obligatoryjna – wypłacana w sytuacji, gdy na zmarłym ciążył ustawowy obowiązek alimentacyjny, czyli dzieci, małżonek, krewni w linii prostej, oraz
2. Fakultatywna – wypłacane w sytuacji, gdy zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków utrzymania jak na przykład konkubinie, wychowankom. Do tej grupy zaliczają się kreni w linii dalszej niż pierwszej.

Wysokość renty uzależniona jest od potrzeb poszkodowanych oraz możliwości majątkowych zmarłego. Najczęściej do czynienia z tego formą renty mamy w sytuacji, gdy małżonek był jedynym żywicielem rodziny. Załóżmy, że zmarły prowadził firmę transportową, był odpowiedzialny za wszystkie opłaty, kredyty, etc. Małżonka po zmarłym nie ma możliwości poprowadzenia jego biznesu, przez co jej sytuacja materialna diametralnie się zmienia. Zgodnie z obowiązująca doktryną, wysokość przyznanej renty winna zaspokoić wszelkie potrzeby poszkodowanej i w miarę możliwości zapewnić jej obecny status życia.

W tego typu sprawach kluczowym jest przygotowanie bardzo dokładnej dokumentacji. Dokumentacja musi potwierdzać pozytywne relacje ze zmarłym, wykazywać zażyłość oraz bezinteresowność w kontaktach.